Меню
Эл-Сөздүк

чың

чың (бийик жер)
чың ылдый

чың

чың (ыр) (этн.)
чың айт-

чың

чың (нык, чымыр)

чың

чың (туур.): чың-чың,
чың этүү

чың

I зат.. Тоонун эң бийик жери, тик кеткен эң бийик жер. Тоо бүркүттөр толгоно албас чыңдардан — жол жасадың, машиналар чурады (Аалы). Ашыр чың ылдый сабалаган бойдон түшүп кетти (Сасыкбаев).
ЧЫҢ II сын. 1. Нык, чымыр; бошоң эмес, көпшөк эмес. Баарынын жүздөрү кайраттуу, денелери чың (Бөкөнбаев).
2. өт. Бекем, катуу, кайраттуу. Отуз бешке жашың толду чыңалып, Эмгекчи элдин бирдиги чың куралып (Осмонкул).
ЧЫҢ III туур. Көбүнчө баланын ыйлаганындай болгон ичке ачуу дабышты билдирүү учүн колдонулат. Чың-чың үнү чың чыгат, Чымырканып бу Манас Добушу катуу чоң чыгат («Манас»).

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
чың