маскара зат. 1. Уят абал, уятка калгандык, айыбы ачылгандык. Маскара болот эмеспи убададан тайыган (Жантөшев). 2. Уяты чыккан кишиге карата же тилдөө иретинде колдонулуучу сөз. — И-ий маскара! — деди Батыш, Чегирткенин маданиятсыз жоруктарын сүрөттөп (Сыдыкбеков).