-
кыбыла
-
зат.. 1. Мусулмандар бет алып намаз окуучу тарап. Асан, Турдубай, Пармандар кыбыланы карашып намаз окуп жатышат (Бөкөнбаев).
2. сүйл. Күн батыш тарап. Кыбыладан жел чыгып, кандайдыр бир жылуулук мемиреди (Сыдыкбеков).
♦ Төрт жагы же төрт тарабы кыбыла болуу — телегейи тегиз, иши оң, оюндагыдай болуу. Атабектин төрт тарабы кыбыла болду (Жантөшев).
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
кыбыла
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.0655 сек. |
|