-
куйка
-
зат. Баш тери, баштын териси. Ачта жеген куйканы токто унутпа (макал). Досум куйкасын кашылап, көптөн кийин гана ушул жообунун аягына чыкты («Советтик Кыргызстан»).
¨ Куйкасы курушуу же куйкасы тырышуу — ачуулануу, ачуусу келүү, кыжырлануу. Ушунчалык ак пейлим менен келсем, мунун кылган мамилесине куйкам курушту («Ала-Тоо»). [Татыбектин] куйкасы курушуп, көздөрү чакырайды (Байтемиров).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
куйка