козголоң зат.Дүрбөлөң, уруш менен каршы чыгуу, бүлгүн, чыр-чатак. Кимдер кетпейт кыян жүрсө сел менен, Козголоңдо биз кеткенбиз эл менен (Аалы). Калың малга кайтадан козголоң түштү (Убукеев).