ыдыра зат. 1. Тигишинен, жигинен ажырап кетүү, сөгүлүү. Алиманын маасысынын тигиштери ыдырап кеткен (Абдукаримов). Кабыргасы ыдырап сөгүлдү. 2. Бириндеп, ажырап, бөлүнүп-бөлүнүп кетүү, тароо. Булуттар туш-туш тарапка ыдырап тарады. Эл ыдырап тарай баштады.