чан I зат. Кылычтын, канжардын сабы. ЧАН II этиш. Теңсинбөө, өзүнө тең деп эсептебөө, өзүнөн төмөн саноо, кемсинтүү. Кыз алган жарды жаман деп, Акылың болсо чанбагын (Токтогул).
