Мобильный режим
|
КАРА |
С. Сыдыков |
|
|
КАРА |
Чынкожонун Кара аты Кара атынын бар экен, Капталында канаты. Ажайыптан дуба окуп, Уча жүргөн адаты. Кыйын зээрчи жадыгөй, Кылганы ушул Кожонун — Астында бедөө Кара аты Кара жанга күч келсе, Кармашкан жоону көргөндө Калкылдап учаар адаты (Саякбай Каралаев, «Семетей», 1. 134). Канаттуу К. а. минип, асмандап учуп урушкан Чынкожо Семетейлерге үстөмдүк кылат. Качан гана Күлчоро канатка атканда К. а. жерге түшүп өлүп, Чынкожо жеңилет, к. Канаттуу аттар. А. Жайнакова |
|
|
кара |
|
|
|
кара |
|
|
|
кара |
кара аксак (ылаң) кара ала кара аламан кара алтын кара аш (этн.) кара барпы кара басуу кара баш кара баштуу кара башы кара башыл кара бет кара беттик кара боз кара боор (зоол.) кара бороң эт кара бороон кара борчо кара буулантма (а. ч.) кара буура (суу бөгө- гүч) кара буурул кара бүргөн (бот.) кара далы кара дары кара долу кара дөң кара жаак кара жаактык кара жал кара жама кара жамынуу кара жан кара жаны кара жарма кара желин кара жемсөө кара жер кара жин кара жол кара жолтой кара жолтойлук кара жоо кара жумуш кара жүрөк кара жүрөктүк кара жыгач кара инген кара иңир кара иш кара кагаз кара каз (зоол.) кара казан кара каптал кара карга кара каш (куш) кара кашка (карагашка эмес) кара кер (карагер эмес) кара кесек кара килең кара кол кара кой кара коо кара кочкул кара көбөлөк (миф.) кара көз кара көк кара көңүл кара көө (бүркүт түрү) кара көсөө (илдет) кара кулак кара кулак шер кара кунас кара курт кара куурай кара куурдак кара кучкач (канаттуу) кара күрөң кара күрүч (гречиха) кара күч кара күчкө кара кызыл кара кыргыз кара кыяк (бот.) кара мал кара моюн (бот.) кара мурч кара мүртөз кара мүртөздүк кара ниет кара ниеттик кара нөшөр кара ой кара өзөк кара өзгөй кара өпкө (вет.) кара өрүк (бот.) кара сакал кара сан (вет.) кара сана- кара санатай кара санатайлык кара саноо кара саноочулук кара сойлок кара солок кара сөз кара сулу кара сур кара суу кара суук кара так кара тал кара талаада калуу кара таман (эск.) кара тамга кара таш кара тер кара терек кара тил кара тоо кара топурак кара тору кара төбөл (сын а.) кара төш таркылдак кара туз кара тумоо (оору) кара тут- кара үй кара чаар кара чай кара чач кара чыйырчык кара чымын кара шакылдак кара шыбак кара эгин кара эт кара эттүү (мал) |
|
|
кара |
2. өт. Күнөөлүү, айыптуу. Ак жерден кара болуу. Ак-карасын текшер. ¨ Кара кер — ачык кара эмес түс (жылкынын түсү жөнүндө). Арыктын угунан өтө берерде кара кер мүдүрүлүп кетти (Касымбеков). Кара тору к. тору. Кара куурай к. куурай. Кара мүртөз — орой, терс кыял, мүнөзү терс. [Атабек].. айтканынан кайтпаган кара мүртөз киши (Жантөшев). Кара саноо — арамдык ойлоо, жамандык ойлоо, кара ниеттик кылуу. Анын эмне мага кара санай турган жөнү бар (Байтемиров). Кара жолтой к. жолтой. Жүрөгүндө кара жок — баатыр, эр жүрөк. Кара жаак к. жаак. Кара курт к. курт. Оюнда кара жок — бирөөгө кара санабаган, жамандык ойлобогон, ак пейил. Оюнда кылдай кара жок Дүйшөнкулду кампачы кылып шайлашты (Бөкөнбаев). Кара сөз к. сөз. Кара кесек — майы жок эт. Максым жамбаштын кара кесек этин арыдан-бери кайсап жиберип.. колун чөпкө сүрттү (Жантөшев). Кара алтын к. кара III. Кара өзгөй к. өзгөй. Кара башы — керт башы, жеке эле өзү. Кара башыбыздын камын ойлосок биерде жүрөт элек (Абдукаримов). — Алтыным элим, силерге кара башым садага (Жантөшев). Кара басуу — 1) миф. төрөт мезгилинде болуучу кандайдыр бир көзгө көрүнбөгөн кара күчтөрдүн таасири астында эсинен тануу, эч нерсени билбей калуу; 2) өт. акылынан адашуу, кырсык басуу. Канды кара басканда Калыстыктан адашат (Жантөшев). Кара басып калбаса, Кантип Бермет айтты экен («Саранжи—Бөкөй»). Бети кара же жүзү кара — арсыз, уятсыз, адамгерчилиги жок. Бети кара шум кемпир Бизге жалаа жапканың (Жантөшев). Бизге каршы кара ниет, Жүзү кара жаттарды Тосо чыгып жалтанбастан, Далай мөрөй алганбыз (Осмонкул). Кара көсөө к. көсөө. Кара кийүү — эри өлгөндө кара кийим кийип, аза күтүү. Кара кийип олтурсам, Ошондо курса боло кеңешти! (Жантөшев). Кара аш — киши өлгөн учурда берилүүчү аш. Кайран атам өлдү деп, Кайгыланып бакырып, Калайыктын баарысын Кара ашына чакырып («Манас»). Кара жумуш — кол эмгеги менен иштелүүчү ар кандай жумуш. Кара жумуштун кайсынысы болсо да, менден кутулчу эмес (Абдукаримов). КАРА IV этиш. 1. Бир нерсеге көз жүгүртүү, көрүү, көз салуу, байкоо. Адыл ордунан турду да, олтургандарга.. карады. Динар чоң энени аянычтуу карады (Сыдыкбеков).
¨ Жер кароо к. жер. Көңүлгө кароо же көңүлүн кароо — ою менен болуу, көңүлү менен болуу. Көзүн кароо — бирөөнүн колун кароо; бирөөнүн бийлигинде болуу, баш ийүү Жалтак болот эр жигит, Өз колунда жок болуп, Бирөөнүн көзүн караса (Осмонкул). |
| Основные характеристики | |
|---|---|
| Часть речи | Имя существительное |
| Ед. число | кара |
| Множ. число | каралар |
| Антонимы |
|---|
| ак |
Склонение по падежам - "кара"
Ед. число
| Падежи | Ед. число |
|---|---|
| Именительный Кто?, Что? | кара |
| Родительный Чей? | каранын |
| Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | карага |
| Винительный Кого?, Что? | караны |
| Местный Где?, У кого? | карада |
| Исходный Где?, У кого? | карадан |
Множ. число
| Падежи | Множ. число |
|---|---|
| Именительный Кто?, Что? | каралар |
| Родительный Чьи? | каралардын |
| Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | караларга |
| Винительный Кого?, Что? | караларды |
| Местный Где?, У кого? | караларда |
| Исходный Откуда?, От кого? | каралардан |
Найти все переводы слова "КАРА" на Кыргызском языке из всех словарей в системе - Эл-Сөздүк
Хотите добавить свой перевод для слово: "КАРА"?
Ввойти
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
КАРА
=