убада зат. Бир ишти аткаруу үчүн берилген сөз, шерт. Жумушчулардын сөзү, убадасы иштен ажырабайт (Сасыкбаев). Бирге кетүү үчүн украиналык кыздарга убада берди (Сасыкбаев). Тике туруп кол койдук, Убададан тайбаска (Осмонкул).