касаба I зат. Бир жагы жар болуп калган калың, бийик күрткү, кар. Кыштай найза бою касаба жаткан өзөн тоборсуй баштады (Сыдыкбеков). Лыжасын камдап, бөбөктөр касаба карга жөнөшөт (Токобаев). КАСАБА II асаба менен бирдей.
