краска |
1. (вещество) боёк; 2. краски мн. (тон, цвет) түс; краска стыда беттин чымыраганы, бет чымыроо; вогнать в краску абдан уялтуу, уялтып кызартуу; краска бросилась ему в лицо ал кыпкызыл болуп кетти; краска сошла с его лица купкуу болуп кетти; не жалеть красок мактоо же жамандоо жагынан аябай жеткирүү; сгущать краски катыруу (мактап же жамандап). |