өкүмдүк невыдержанность, вспыльчивость, запальчивость;өкүмдүк кылып, ишти бузуп алдың ты вспылил и дело испортил.
өкүмдүк зат. Өкүм мүнөз, мамиле, мүнөзү өткүрлүк, курчтук. Куру өкүмдүк не пайда, Өз күчүңдү мелжеп ал («Манас»). Тулпар сындуу мал экен, Жүрөгүндө кара жок, Өкүмдүгү бар экен («Семетей»).
