-
урукташ
-
урукташ I
соплеменник; одного с кем-л. рода, племени;
кары, жаш тууган калкымсың, урукташ тууган жалпымсың фольк. вы, старые и малые, мой родной народ, вы все соплеменники мои родные.
урукташ- II
1. делиться на роды, на племена;
2. вести межродовую, межплеменную борьбу, усобицу.
-
урукташ
-
-
урукташ-
-
-
урукташ
-
I сын. Бир уруктан, бир тукумдан. Урукташ тууган жапжакын («Саринжи—Бөкөй»).
УРУКТАШ II этиш. Урук-урукка бөлүнүү, туугандашып кетүү. Урукташа кетишти.
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке