-
карчыга
-
I зат. Кыраан, жырткыч, учкул куш. Кары билет кааданы, Карчыга алат сонону (макал). Калкылдап учат асманда Карчыга менен жорусу (Бөкөнбаев).
КАРЧЫГА II зат. Жетим кабыргадан (жогорку кичине үч кабыргадан) кийинки кабыргалардан баштап эң акыркы кабыргага чейинки бөлүк. Карчыганын үстүнө, Төшөк салып жаткандай («Семетей»).
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
карчыга