мергенчи зат. Мылтык менен аңчылык кылган адам, мерген. Тайганын ээрчите.. мергенчи да аскадан түшүп келди (Сасыкбаев). Илгери өткөн заманда Дыйканбай деген мергенчи болуптур («Жомоктор»).