-
көл
-
зат. 1. Кургактыктын суу толуп калган табигый туюк чуңкурлары. Керилген тоолорго, көгөргөн көлгө суктана карайт (Сыдыкбеков). Кел жок болсо дүйнөдө, Балык болбойт эмеспи (Бөкөнбаев). - 2. сүйл. Ысык-Көл өрөөнү.
- 3. өт. Мүнөзү абдан токтоо, оор басырыктуу, кабак-кашым дебеген. Көл жигит.
¨ Көз жашын көл кылуу — катуу ыйлоо, жаш төгүү. Көзүнүн жашын көл кылып, Какшап ыйлап боздоду (Жантөшев). Көл-шал тердөө к. шал III.
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
көл