возвр. от шайбырла-, то же, чтошайбырла-; Камалбек чоочун кишинин көзүнчө бүжүрөп бүкчүйүңкүрөй басканы менен, киши жок жерде шайбырланган аттай кете турган Камалбек при посторонних людях ходил ссутулившись, сгорбившись, а когда никого не было, бежал как резвый иноходец.