|
уза
|
|
этиш. 1. Белгилүү бир орундан, жерден алыстоо, ыраактоо, белгилүү бир аралыкка бөлүнүп, озуп кетүү. Динар өзү кыштактан эчак узап кеткенин байкабай калган (Сыдыкбеков). Поезд Быстровкадан бир кыйла узап, Боомдун оозуна кирип бара жатат (Сасыкбаев).
2. Жөнөө, жөнөп кетүү. Тыштан келгендердин кимиси болбосун, ушул үйдөн узайт (Убукеев).
3. Белгилүү бир убакыт өтүү. Көп узабай жетип баруу.
|