турнабай зат. Дүрбү. Колдорубузда турнабай болгондуктан, айлананы алыска-алыска чейин карайбыз (Каралаев). Турнабай колго алганы, Тунарып жаткан талаасын, Алмаң кайкалап карап калганы («Манас»).
