керүү керүү Iверх горы или склон высокой горы, покрытый травой;керүү тарткан бел длинный и широкий склон горы.керүү IIи. д. от кер- VIрастягивание, распяливание.
керүү I зат. Тоонун жапыз бети, түзөң. Айылдын алдындагы ак кардуу түзөң керүүгө тамаша курулган (Жантөшев). КЕРҮҮ II кер этишинин кыймыл атоочу.