бейпилдик зат. 1. Эч нерседен капары жоктук, жыргалчылык, ыракатчылык, тынчтык. Бактынын көлүн толкутуп, Бейпилдик менен күн өтөт (Аалы). 2. Адептүүлүк, сылыктык, кичи пейилдик. Саламаткан бейпилдик кыла баштады («Советтик Кыргызстан»).