муштум зат. Манжалары жумулган колдун башы. Ашыр түйүлгөн муштуму менен тизесин бир укуп, ичинен кекенди (Сасыкбаев). Сөз билбеген муштуму менен коркутат (макал). ♦ Көк муштум болуу к. көк IV.