-
мекен
-
зат. Туулуп-өскөн жер, жашап турган, турук алган жер. Мекеним үчүн талыкпай кызмат кыламын (Сасыкбаев). Мекени үчүн тынымсыз, Ак иштөөгө тилеги (Осмонкул). Четинди мекен этип карашакылдак сайрап отурат (Жантөшев). Сагындым Ала-Тоону, тууган элди, Ата-энем мекен кылган ыйык жерди (Абдыраманов).
♦ Ата мекен к. ата I.
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
мекен