-
битир
-
битир I
ар. рел.
1. прекращение поста (у мусульман);
2. подаяние по случаю прекращения поста;
3. приношение служителям культа по случаю прекращения поста;
молдонун көөнү битирде фольк. помыслы муллы на битир'е.
битир II
скряга.
-
битир
-
-
битир
-
-
битир
-
-
битир
-
I зат. дин. 1. Орозонун токтолушу.
2. Орозонун бүтүшүнө карата садага берүү. Орозодо молдолор Опулдашат битирге (Токтогул).
БИТИР II зат. Сараң, ач көз, катуу баш. [Жүзбай] жетишерлик малы болгон менен өтө битир эле (Каралаев).
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
