синкопа ж.синкопа (1. муз., лит. ритмдин күчтүү бөлүгүнөн анын күчтүү эмес бөлүгүнө басымдын өтүшү; 2. лингв. сөздүн ортосунан бир тыбыштын түшүп калышы).