-
эрбей-
-
стать заметным глазу (о ком-чём-либо маленьком);
эрбейген бир караан турат что-то маленькое виднеется;
эрбейип баскансып калды (ребёнок) подрос и начал ходить;
эрбейген бала малыш.
-
эрбей-
-
эрбей-, эрбеет, эрбейүү
эрбейип-сербейип
-
эрбей
-
этиш. Серейип кичинекей көрүнүү. Төө үстүндө эрбейип, Индус чалдан ал кетти (Аалы). Жердин үстүн кар басып, эрбейген куурайлар көрүнөт (Байтемиров). Айдай эрбейген арчанын түбүнө жашырынды (Каимов).
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
