-
унчук-
-
подавать голос, издавать звук;
көп унчукпайт, сөзгө жок он много не говорит, не речист;
унчукпа! замолчи!; молчи!;
катуу унчугуп сүйлөйт он крикливо говорит;
ага бир ооз унчуккан жок он ему ни слова не сказал;
унчугуп оку- читать вслух;
унчукпас
1) молчальник;
2) малокалиберная винтовка.
-
унчук-
-
унчук- (үн чык-), унчугуп, унчуккан
-
унчук
-
этиш. Үн чыгаруу, сүйлөө, дабыш чыгаруу. Каныбек бир топко унчукпай турду (Жантөшев). Ачуусу келсе да Ракыя токтоолук кылып унчуккан жок (Байтемиров).
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
