томуй- вздуться (напр. о шишке на лбу, на голове от удара);маңдайы томуя түштү у него на лбу вскочила шишка.
томуй этиш. Дене бир нерсеге катуу тийгенде, урунганда томпоюп шишип чыгуу. Бирөөнүн тиши сынып, бирөөнүн чекеси томуйган («Чалкан»). Чекеси томуюп шишип кеткен (Байтемиров).
