-
мантай-
-
быть приземистым, коренастым;
мантайган семиз бала коренастый, упитанный ребёнок (спокойный, не озорной, не шаловливый).
-
мантай-
-
мантай-, мантаюу, ман-
таят
-
мантай
-
этиш. Эки бөйрөгү чыгып балтайган, балчагай көрүнүштө болуу. Бермет китептин бетиндеги музоонун сүрөтүн көрө коёт. Ананайын ий дегеле мантайып сонун көрүнөт деди (Байтемиров)
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр: