-
кулаалы
-
сарыч лесной; канюк лесной; коршун (один из видов);
ак кулаалы самец луня (полевого, степного и лугового);
канаттууну карасаң, эң жаманы кулаалы; коё берет алганын стих. посмотришь на (хищных) пернатых, - самый дрянной из них коршун: он упускает то, что поймал.
-
кулаалы
-
-
кулаалы
-
зат. Саргыч күрөң же көгүш түстөгү кыргыйдан чоңураак жырткыч канаттуу. Кулаалыдан коргологон жөжөлөр көпкө чейин чөптүн ичинен чыгышкан жок («Жаш ленинчи»).
Котормолордун мисалдары: кулаалы
Кыргызча
Орусча
кулаалы
Воздушный змей.
Котормолордун мисалдары: кулаалы
Кыргызча
Англисче
кулаалы
Kite.
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
кулаалы