жашоору- 1. быть печальным;2. изливать свою печаль, скорбь;көргөндө көңүл жашооруп туулуп өскөн элине фольк. он изливал свою скорбь, видя свой народ.
жашоору этиш. Ыйламсыроо, көзүн жашылдантуу, көздөн жаш кылгыруу. Саадаткан турду жашооруп, Кулпунган өңү бозоруп (Бөкөнбаев). Жарк этип күлүп койбосоң, Жашооруйм кээде жабыгам (Маликов).
