-
азан
-
азан I
ар.
азан (призыв к молитве у мусульман);
азан айт- провозглашать азан;
азанда или азаны менен рано утром;
таң-азандан спозаранку;
таң-азандан кайда барасың? куда ты идёшь в такую рань?
азандагы ат первое, первоначально данное (мальчику) имя (наречение имени мальчику сопровождалось возглашением азана);
азандагы аты Самтыр эмес, Сарыкул экен оказывается, его первоначальное имя не Самтыр, а Сарыкул (Самтыром его прозвали потом).
азан II
парное к казан I.
-
азан
-
I зат. дин. Элди намазга чакырганда, балага ат койгондо кыйкырып айтыла турган чакырык. Сопунун көөнү азанда, Соргоктун көөнү казанда (Токтогул). Үйгө аксакалдар келишип, азан чакырышып... «Табылды болсун!» деп ат коюшат («Эр Табылды»).
АЗАН II: азан-казан такт. Чаң-тополоң, ызы-чуу, бака-шака, опур-топур. «Ак-Жалды минип Каныбек качты» деген сөз айылдын арасын азан-казан түшүрүүдө (Жантөшев). Кинонун алды азан-казан эл («Советтик Кыргызстан»).
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
азан