ыймам зат. дин. Намазга жыгуу, мечитте намаз окутуу, кудайга сыйынуу ж. б. сыяктуу диндик кызматтарды алып баруучу динчил. Мекедеги чоң ыймам — Ак эшенди алдырдым («Манас»).