-
желдет
-
ар.
1. прям. , перен. палач;
падышалык желдеттер царские палачи;
2. ист. рында (оруженосец), драбант (в этом значении наиболее часто встречается в богатырском эпосе);
желдет менен кароолчу телохранители и стражи;
Эсенканга кат берип, чоң желдетти жөнөттү фольк. написав письмо Эсенхану, он отправил старшего телохранителя.
-
желдет
-
I зат. 1. Эзүүчүлөр тарабынан өлүм жазасына тартылгандарды өлтүрүү, уруп кыйноо кызматын аткарган адам, баш кесер. Желдеттерге кердирип, Сазайымды бердирип (Тоголок Молдо).
2. тар. Кандайдыр бир жогорку мансаптагы адамды, көбүнчө монархты кайтаруучу сакчы, аны ээрчиген, тейлеген адам. Үй көтөрүп, бээ союп, Желдеттерин ээрчитип (Тоголок Молдо).
3. өт. Ырайымсыз, таш боор, зулум. Биздин жерге желдеттин Буту эркин баса албайт! (Аалы).
ЖЕЛДЕТ II желде этишинин аркылуу мамилеси.
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
ЖЕЛДЕТ