-
ыктуу
-
сын. 1. Ыңгайлуу, жайлуу; ылайыктуу. А өзүң ыктуу учур боло калса, түндөгү мен айткандай иште (Жантөшев). Машкенин бөдөнөдөн коркконун дагы бир ирет далилдегиси келген Ашым өзү да ыктуу учурду күтүп, бөдөнөнү тумшукка чертип коёт (Сыдыкбеков).
2. Иштин, иштөөнүн ыгын билген, эптүү, шамдагай, эпчил. Найзакерден ыктуу эр («Манас»). Жез оймоктун ыктуусу, Ургаачынын мыктысы («Эр Табылды»).
| Негизги мүнөздөмөлөрү | |
|---|---|
| Сөз түркүмү | Зат атооч |
| Жекелик сан | ыктуу |
| Көптүк сан | ыктуулар |
Жөндөлүшү - "ыктуу"
Жекелик сан
| Жөндөмөлөр | Жекелик сан |
|---|---|
| Атооч Ким? Эмне? | ыктуу |
| Илик Кимдин? Эмненин? | ыктуунун |
| Барыш Кимге? Эмнеге? | ыктууга |
| Табыш Кимди? Эмнени? | ыктууну |
| Жатыш Кимде? Эмнеде? | ыктууда |
| Чыгыш Кимде? Эмнеде? | ыктуудан |
Көптүк сан
| Жөндөмөлөр | Көптүк сан |
|---|---|
| Атооч Кимдер? Эмнелер? | ыктуулар |
| Илик Кимдердин? Эмнелердин? | ыктуулардын |
| Барыш Кимдерге? Эмнелерге? | ыктууларга |
| Табыш Кимдерди? Эмнелерни? | ыктууларды |
| Жатыш Кимдерде? Эмнелерде? | ыктууларда |
| Чыгыш Кимдерден? Эмнелерден? | ыктуулардан |
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
ыктуу