-
ык
-
ык (ойтой), ыгы, ыкка
ык менен
ык алдыр-
ыкка көн-
-
ык
-
-
ык
-
-
ык
-
-
ык
-
I зат. 1. Ыңгайлуу, оңтойлуу, учур, жагдай. Ыгы келсе. Ыгы келе калганда.
2. Ыкма, бир нерсенин жөнү, ыктуу шарты, жагдайы. Таппадым деп ыгыңды, Талым кыз сөзгө жыгылды (Тоголок Молдо). Агитаторлордун мектептеринде аңгеме өткөрүүнүн жаңы ыктары, методдору, саясий иштердин ар түрдүү формалары үйрөтүлөт («Советтик Кыргызстан»).
ЫК II этиш. 1. Корголоп, бири-бирине жанаша туруп калуу, шамалдан, жаандан далдаланып ыктоо. Жаандан ыккан кой, улак Каныбекти тебелеп сай сөөгүн сыздатып жатат (Жантөшев).
2. Бир жагына жапырылуу, жапырылып калуу. Жел жортсо кадимки толкундай ыгып шибери жапырылат (Сыдыкбеков). Ыргалышып аштык, чөп, Ыгып турду баш ыргап (Элебаев).
Негизги мүнөздөмөлөрү |
Сөз түркүмү | Зат атооч |
Жекелик сан | ык |
Көптүк сан | ыктар |
Жөндөлүшү - "ык"
Жекелик сан
Жөндөмөлөр | Жекелик сан |
Атооч Ким? Эмне? | ык |
Илик Кимдин? Эмненин? | ыктын |
Барыш Кимге? Эмнеге? | ыкка |
Табыш Кимди? Эмнени? | ыкты |
Жатыш Кимде? Эмнеде? | ыкта |
Чыгыш Кимде? Эмнеде? | ыктан |
Көптүк сан
Жөндөмөлөр | Көптүк сан |
Атооч Кимдер? Эмнелер? | ыктар |
Илик Кимдердин? Эмнелердин? | ыктардын |
Барыш Кимдерге? Эмнелерге? | ыктарга |
Табыш Кимдерди? Эмнелерни? | ыктарды |
Жатыш Кимдерде? Эмнелерде? | ыктарда |
Чыгыш Кимдерден? Эмнелерден? | ыктардан |
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр: