күргүчтө этиш. 1. Чогуу, жалпы кирүү; жапырт аракеттенүү. 2. Жабыла, тегеректеп айдоо; үстү-үстүнө дүрбөлөңдөтүп айдоо; дүрбөлөңгө салуу, шаштысын кетирүү. Элдин күчү калмакты Күргүчтөп койгон окшоду (Жантөшев).