зат. 1.эс. Кудайдын кулу.
2. Адам, киши. Пендеден сындуу дебесем, Бермет сындуу келиним, Перизаттай бала эле («Саринжи — Бөкөй»). — Мунун айткан сөзүнө Кандай пенде ынанат (Тоголок Молдо).
3. Кор болгон, азап тарткан, карып болгон адам. Пенде болуп жол бастым Комузум жок колумда (Токтогул).
