күркө зат.. 1. Кепече. Караңгы быкшыган там,.. күркө бузулуп, көк тиреген бийик үйлөр салабыз (Элебаев). 2. Күпкө. Ал күркөдөн күркөгө кирип, тооктун кыгын жыйып, эмгектенип жүрдү («САЖИ»).
