калайла- 1. покрывать оловом;2. перен. делать что-л. только для вида (напр. не из серебра, а под серебро); делать непрочно.
калайла этиш. Идишти калай менен чайкоо, жабуу, тешиктерин бүтөө, данакерлөө, калай менен кооздоо. Жабдыгын күмүш калайлап, Үч багыштын Байназар, Кишимге куда болду эми (Үсөнбаев). Жалгыздын куюшканын калайлап, Мен куда болуп мал айдап (Үсөнбаев).
