-
кечил
-
кечил I
1. калмыцкий монах;
кечил өт- прожить жизнь холостяком;
2. (в эпосе) калмык, калмыки;
кебез белбоо, кең өтүк, кечилдин каны Коңурбай фольк. ватнокушачный, широкосапогий калмыцкий хан Конгурбай.
кечил- II
возвр.-страд. от кеч- II;
суу кечилди река была пройдена вброд;
кечилбес милдет неотложная задача;
кечилбес күнөө непростительный грех, тяжкое (букв. непростительное) преступление;
кечилбейт не будет прощено.
-
КЕЧИЛ
-
КЕЧИЛ — ламаизм дининдеги элдердин атайын касам ичкен дин кызматкери. К. жөнүндө эпосто:
Сары-Суунун боюнда
Оркойгон күрөө көрүнөт.
Ал күрөөгө барганда
Кызыл сакал топусу,
Ал кытайдын сопусу
Ошол күрөөдө болот кечили (Саякбай Каралаев, 2. 19),
— деп сүрөттөлөт.
К. болгон адам дүйнөдөн безүү, үй-жай, мүлкүн кечүү, дүйнөдөн так өтүү, туугандык жана социалдык байланыштарды үзүү, катаал тартипке баш ийүү сыяктуу эрежелерди аткарган: «Катын алып жүрбөгөн Кытайлардын кечил деген молдосу» (Саякбай Каралаев, 2. 101). К. көбүнчө кытай маанисинде да колдонулат: «Кебез белбоо, кең өтүк, кечилдин каны Коңурбай» (Саякбай Каралаев, 2. 129). К-дер өздөрүнчө социалдык диний топту түзгөн, ал кечилдик деп аталган. К-дин алгач Индияда биздин заманга чейин 1-миң жылдыкта пайда болуп, кийинчерээк Кытай, Япония, Тибет, Түштүк-Чыгыш Азия, Ыраакы Чыгыштагы өлкөлөрдө өнүккөн, к. Күрөө.
Ы. Кадыров
So following similar words is found:
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
КЕЧИЛ