чабуу I зат. 1. Жука чурайга жакын каптал бөлүк. 2. Кийимдин учасы менен өңүрүнүн ортосуна келүүчү кийринди; өңүр менен учанын кошулган жери. Сур шинелдин чабуулары дирилдеп, Гранатты шилтегенин билдирет (Аалы). ЧАБУУ II чап IV этишинин кыймыл атоочу.
