этиш. 1. Ылдый жакка карай төмөндөө, төмөн түшүү. [Айдай] ордунан туруп, асканын түбүн көздөй ылдыйлап жөнөдү (Каимов). Күн уламдан-улам ылдыйлай берет («Ала-Тоо»).
2.өт. Начарлоо, алдан-күчтөн таюу, алсыздануу. Анар ылдыйлагандан ылдыйлады (Шүкүрбеков).