чуру : чуру-чуу зат. Баш аламан кыйкырык-өкүрүк; баш аламан чыккан үн, ызы-чуу. Эшиктен баш чыгарып кол булгадым, Сөз айтты чуру-чуудан укпай калдым (Абдукаримов). Эл ичи чуру-чуу [болуп] толкуду (Бейшеналиев).