этиш. 1. Жалындап күйбөй түтүн чыгуу, түтүн чыгаруу, быкшуу. Жер кемегелер түтөп, ар кайсы кемегенин жанында кой союлуп жатат (Бөкөнбаев). Билигин көтөрсө ыш түтөйт (Сыдыкбеков).
2. Чирип, упурап бузула баштоо. Жаанда калган чөптөр түтөп кетиптир.. ♦Каңырыгытүтөөк.каңырык.
