түгөй зат. 1. Бир нерсенин жубу, пары. Бир сменада 500 түгөй бут кийим: ултарылды (Сасыкбаев). Ал дагы Алымдын түгөйү. 2. Эрди-катындын бири; жуп нерсенин бири. Туптунук сулуу келиндин Түгөйү баатыр болгон кез (Бөкөнбаев).