тоңкочукта этиш. 1. Оңко-чоңко атуу, башынан алыс тоголонуу. 2. Тоңкоңдоп жүгүрүү, мөңкүү ж. б. Башын жерге салыптыр, Тоңкочуктап жер чулгуп, Эти кызып алыптыр («Манас»).