обочоло этиш. Оолактоо, четтөө, алыстоо. [Чолпонбай] военкоматка барганда, обочолой калып, катты окуду (Жантөшев). Итике тигилерге кошулбай бери жакта обочолоп өзүнчө жалгыз турат (Убукеев).