Найдены по другим направлениям
-
мурут
-
I зат. Имамдын айткандарын орундатып, дин жолунда кызмат кылып турган адам. Ажыдан кайтканда ак эшендин муруту Шадыбек калпа, Шадыбек ажы аталды (Аалы).
МУРУТ II зат. Үстүнкү эриндин үстүнө чыккан кыл. [Муратбек].. мурутун бир жанып алып, уулуна өз оюн айтты (Сасыкбаев). Кыроо түшүп кар басты, Кыл мурутум агарып (Осмонкул).
♦ Мурутунан күлүү — оозун ачпай жылмайып күлүү. Качканын көрүп Чубактын, Мурутунан күлдү эми («Манас»).
So following similar words is found:
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
мурут