: заңкэтүү — мылтык атылгандагыдай же кандайдыр бир металлга урулгандай ачык, даана, бийик дабыш чыгуу; үн чыгуу. Тартып ийди Табылды Бараңдын үнү заңк этип («Эр Табылды»). Мылтык аткан немедей, Тоо жаңырып заңк эткен («Манас»). Мамбеттин үнү заңк этип бийик чыкты (Сыдыкбеков).
